Επιτέλους έφτασε η ώρα των διακοπών!
Βουνό ή θάλασσα, ότι και αν επιλέξουμε, ο βασικός στόχος είναι ένας: Να συνδυάσουμε διασκέδαση με ασφάλεια και να επιστρέψουμε γεμάτοι από όμορφες αναμνήσεις.
Σε μια προσπάθεια λοιπόν να αποφύγουμε δυσάρεστα περιστατικά φροντίσουμε ώστε να έχουμε λάβει τις κατάλληλες προφυλάξεις ώστε τα παιδιά μας να είναι ασφαλή (αποφεύγοντας τις υπερβολές), αλλά και να ενημερώσουμε σωστά τα παιδιά μας ώστε να έχουν και αυτά έως ένα βαθμό την ευθύνη του να φροντίζουν τον εαυτό τους.[…]
Τι μπορούμε να κάνουμε
Η καλύτερη πρόληψη είναι η ενημέρωση
Κάποιο ντοκιμαντέρ, βιβλία ή μια απλή συζήτηση μπορεί να βοηθήσει στο να μιλήσουμε στα παιδιά μας για το ότι ναι μεν οι διακοπές είναι αφορμή για ξεγνοιασιά και παιχνίδι. Η φύση όμως απαιτεί εκτός από τον σεβασμό μας και την προσοχή μας, γιατί υπάρχουν σε αυτή ορισμένοι κίνδυνοι για τους οποίους πολλές φορές δεν γνωρίζουμε. Η καλύτερη πρόληψη είναι η ενημέρωση. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να περάσουμε στα παιδιά το άγχος πως για ότι κάνουν, κάτι κακό μπορεί να συμβεί. Με αυτό τον τρόπο τα αποτρέπουμε να εξερευνήσουν την φύση και να έρθουν σε επαφή μαζί της. Είμαστε ελεύθεροι στο σημείο που δεν θέτουμε σε κίνδυνο τον εαυτό μας και τους γύρω μας.
Είναι αυτονόητο πως όσο πιο μικρό είναι το παιδί, οφείλουμε εμείς να το προστατεύσουμε και να μην του δημιουργήσουμε φοβίες περιγράφοντας λεπτομερώς τους κινδύνους! Επίσης το «πρόσεχε» γενικώς και αορίστως επίσης δεν βοηθάει, ειδικά όταν λέγεται σε κάθε βήμα, σε κάθε πράξη του παιδιού. Δημιουργούμε με αυτό τον τρόπο φοβίες οι οποίες μόνο θετικό αποτέλεσμα δεν έχουν.
Μπορεί πριν φύγουμε για διακοπές να φτιάξουμε μια λίστα με τα «Πρέπει» και τα «δεν πρέπει». Φυσικά εν όψει διακοπών τα «πρέπει» σε σχέση με την καλοπέραση μας, οφείλουν να είναι περισσότερα!
Διακοπές στο Βουνό
Υπάρχει τεράστια ποικιλία βιβλίων στο εμπόριο (παιδικές εγκυκλοπαίδειες) που μπορούν να είναι πολύτιμοι βοηθοί μας στο να συζητήσουμε με τα παιδιά για τα είδη των δηλητηριωδών εντόμων, ερπετών και φυτών της περιοχής που βρίσκεστε, έτσι ώστε σε πιθανή επαφή μαζί τους να είναι σε θέση να τα αναγνωρίσουν και να τα αποφύγουν.
Αποφεύγουμε να βάζουμε τα χέρια μας σε τρύπες ή χαραμάδες, κάτω από πέτρες ή σε άλλα μέρη χωρίς ορατότητα, γιατί μπορεί να ελλοχεύουν κίνδυνοι (π. χ. φίδια, σκορπιοί κτλ)
Καλό είναι να μην κάνουμε περιπάτους ανάμεσα σε ψηλά χόρτα. Αν είναι απαραίτητο (δεν μπορούμε να κατευνάσουμε την ανάγκη για εξερεύνηση!) φοράμε μποτάκια και κάλτσες που παρέχουν μια σχετική ασφάλεια.
Στην περίπτωση, που στο μέρος όπου βρίσκεστε υπάρχουν ποτάμια, πηγάδια, λίμνες κτλ πρέπει οπωσδήποτε να μιλήσετε με τα παιδιά για το ότι και στο παιχνίδι με το νερό υπάρχουν κάποιοι κανόνες.
Εάν συναντήσουμε τυχαία κάποιο ζώο στο δρόμο μας ας αποφύγουμε περισσότερες…συστάσεις. Δεν γνωρίζουμε πως θα συμπεριφερθεί ένα ζώο που ζει ελεύθερο στη φύση, ειδικά εάν αισθανθεί πως απειλείται.
Στο βουνό και γενικότερα σε κάθε μέρος που υπάρχει δάσος αποφεύγουμε την όποια χρήση φωτιάς. Πέρα από την προσωπική μας ασφάλεια, τίθεται και το δάσος σε κίνδυνο.
Πρώτες βοήθειες στο βουνό
Αν, παρά τα μέτρα ενημέρωσης και προστασίας που έχετε λάβει, συμβεί κάποιο τσίμπημα ή δάγκωμα, είναι σημαντικό να παραμείνετε ψύχραιμοι και να ακολουθήσετε κάποιες βασικές οδηγίες μέχρι να χαίρετε ιατρικής βοήθειας (αν πρόκειται για κάτι σοβαρό).
Σε περίπτωση τσιμπήματος από έντομο π. χ. σφήκας ή μέλισσας, το πιθανότερο είναι να εμφανιστεί κοκκινίλα, πρήξιμο και πόνος που θα διαρκέσουν για περίπου 48 ώρες. Είναι κάτι που αντιμετωπίζεται με χρήση αμμωνίας ή κάποιας αντιϊσταμινικής κρέμας Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει κίνδυνος αναφυλακτικού σοκ (συμπτώματα: δύσπνοια, έντονος κνησμός, εφίδρωση, ζάλη, αίσθημα αγωνίας). Εάν εμφανιστεί απλή αναφυλαξία (χωρίς πτώση της πίεσης), πρέπει να χορηγηθούν άμεσα μία δόση αντιισταμινικού (σιρόπι, σταγόνες ή χάπι) και αν υπάρχει δύσπνοια μία δόση βρογχοδιασταλτικού (σιρόπι, εισπνεόμενο σπρέι). Μετά τη χορήγηση των σχετικών φαρμάκων επισκεφτείτε το πλησιέστερο νοσοκομείο για περαιτέρω αντιμετώπιση.
Στην περίπτωση τσιμπήματος από φίδι, πρέπει να γνωρίζετε πως το δάγ
ωμα δηλητηριώδους φιδιού αφήνει στο δέρμα δυο μικρά στρογγυλά τρυπήματα. Οποιοδήποτε άλλο τσίμπημα πιθανόν να προέρχεται από ακίνδυνο φίδι. Αν το φίδι που προκάλεσε το δάγκωμα είναι δηλητηριώδες τότε τα πιο πιθανά συμπτώματα που θα εμφανιστούν είναι η θολή όραση, η ναυτία, η τάση για εμετό, η δύσπνοια και η λιποθυμία. Σε αυτή την περίπτωση ακινητοποιείστε το δηλητηριασμένο μέλος, για να αποφύγετε τη γρήγορη εξάπλωσή του δηλητηρίου δένοντας ένα κομμάτι ύφασμα σε απόσταση 10 εκατοστών πάνω από την πληγή. Κατόπιν μεταφέρετε άμεσα το άτομο που έχει πληγωθεί στο πλησιέστερο νοσοκομείο. Σε καμία περίπτωση μην προσπαθήσετε να ρουφήξετε το δηλητήριο από την πληγή. Τέτοιου είδους ηρωισμοί μπορεί να επιδεινώσουν την κατάσταση του πληγωμένου ατόμου άλλα και να προκαλέσουν και τη δική σας δηλητηρίαση.
Στην περίπτωση τσιμπήματος από δηλητηριώδη σκορπιό ή αράχνη, τα συμπτώματα που μπορεί να εμφανιστούν είναι θολή όραση, ναυτία, τάση για εμετό, δύσπνοια, λιποθυμία, έντονη εφίδρωση και διάρροια. Και σε αυτή την περίπτωση, πρέπει το άτομο που έχει δεχθεί το δάγκωμα να μεταφερθεί άμεσα στο νοσοκομείο, ενώ παράλληλα πρέπει να τοποθετείται πάγος στο σημείο του δαγκώματος γιατί κάτι τέτοιο θα καθυστερήσει την απορρόφηση του δηλητηρίου από τον οργανισμό.
Αν κάποιο αγκάθι μπει στο δέρμα καλό είναι να το βγάλουμε έγκαιρα. Το πιο χρήσιμο…εργαλείο σε αυτή την περίπτωση είναι το τσιμπιδάκι φρυδιών. Αν η άκρη του αγκαθιού δεν είναι εμφανής, τότε πρέπει να βουτήξετε το πάσχον μέλος σε ζεστό νερό και να πιέσετε περιφερειακά έτσι ώστε να βγει η άκρη του προς τα έξω. Στη συνέχεια τραβήξτε το αγκάθι προς τα έξω και βάλτε στο εν λόγω σημείο λίγο οινόπνευμα ή κάποιο άλλο αντισηπτικό.
Διακοπές στη θάλασσα
Αν επιλέξουμε ως προορισμό διακοπών κάποια παραθαλάσσια τοποθεσία, ας έχουμε στο μυαλό μας τα εξής:
Όσο πιο νωρίς μάθει ένα παιδί να κολυμπά, τόσο πιο εύκολα αυτό θα γίνει. Το κολύμπι γίνεται διασκεδαστικό όταν πληροί κάθε κανόνα ασφάλειας. Φυσικά δεν θεωρείται δεδομένο πως όποιος γνωρίζει κολύμπι έχει λύσει κάθε ζήτημα ασφάλειας (ακόμη και στους ενήλικες). Επίσης δεν επαναπαυόμαστε όταν τα παιδιά χρησιμοποιούν βοηθήματα ασφάλειας. Μπρατσάκια, σωσίβια και ότι άλλο, δεν αρκεί για να «έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο». Η παρουσία ενήλικα είναι σε κάθε περίπτωση απαραίτητη.
- Δεν κολυμπάμε με γεμάτο στομάχι. Καλό είναι να έχουν παρέλθει τουλάχιστον 3 ώρες από το τελευταίο γεύμα.
- Ελέγχουμε τα νερά που κολυμπάμε. Αν υπάρχουν βράχια ή άλλα εμπόδια (π.χ η θάλασσα βαθαίνει απότομα) ενημερώνουμε τα παιδιά ούτως ώστε όταν κάνουν βουτιές ή παίζουν παιχνίδια μέσα στο νερό να είναι προσεκτικά.
- Καλό είναι πριν φύγουμε για διακοπές να υπενθυμίσουμε κάποιους βασικούς κανόνες για την περίπτωση που χρειαστεί να βοηθήσουμε κάποιον που βρίσκεται σε κατάσταση πνιγμού .
Δείτε εδώ πρώτες βοήθειες που μπορούμε να παρέχουμε εάν πατήσουμε αχινό .
Σε περίπτωση που ξεσπάσει κάποια καλοκαιρινή καταιγίδα, τα παιδιά πρέπει να είναι ενήμερα για την επικινδυνότητα του να κολυμπούν ή να βρίσκονται κάτω από δέντρα την ώρα που βρέχει και ρίχνει κεραυνούς.
Καπέλο, γυαλιά ηλίου, λευκό βαμβακερό μπλουζάκι και αντηλιακό (το οποίο ανανεώνουμε σε τακτά χρονικά διαστήματα), είναι απαραίτητα εφόδια για την παραλία σε καθημερινή βάση.
Φυσικά τα παραπάνω δεν αποτελούν λόγους για να προσθέσετε άγχος στις διακοπές σας. Μια απλή συζήτηση με τα παιδιά βοηθάει στο να γίνετε εξερευνητές της φύσης χωρίς να κινδυνεύετε, και τελικά θα προσφέρει περισσότερη ξεγνοιασιά στις διακοπές σας όπου και αν βρίσκεστε.
Τέλος, μην ξεχνάτε πως ένα φαρμακείο με τα είδη πρώτης ανάγκης σας παρέχει περισσότερη ασφάλεια. Μπορείτε να συμβουλευτείτε τον φαρμακοποιό σας για τον εξοπλισμό του. Εμείς σας ευχόμαστε να μην το χρησιμοποιήσετε ούτε για μικροτραύματα!
Πηγή βασικών πληροφοριών: Σωματείο «Αντιμετώπιση Παιδικού Τραύματος», www.pedtrauma.gr
Φορέστε του δροσερά ρουχαλάκια: Η καλοκαιρινή γκαρνταρόμπα του πρέπει να περιλαμβάνει
Οι απότομες αυξήσεις στη θερμοκρασία και οι καύσωνες μπορεί εύκολα να αφυδατώσουν το παιδί σας είτε μέσω αυξημένης εφίδρωσης που είναι εμφανές σημάδι, είτε από απώλειες μέσω του δέρματος που δεν μετατρέπονται σε ιδρώτα και δε γίνονται αντιληπτές. Τα παιδιά επίσης μπορεί να μη ζητήσουν υγρά σε επαρκή βαθμό και γι’αυτό ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες. Θα πρέπει λοιπόν να είμαστε σε επαγρύπνηση και να προσφέρουμε υγρά αρκετά συχνά στη διάρκεια της ημέρας (νερό κατά προτίμηση). Ένας καλός δείκτης ότι το παιδί είναι καλά ενυδατωμένο είναι το να παράγει ανοιχτόχρωμα ούρα συχνά. Εάν το παιδί μας ιδρώνει πολύ, μπορούμε να προσθέσουμε λίγο αλάτι παραπάνω στο φαγητό του και να του δίνουμε χυμούς φρούτων ή φρέσκα φρούτα για να αναπληρώνει τα μέταλλα που χάνει.
Διακοπές με τα παιδιά 